[yns]

29 Απριλίου - 3 Μαΐου 2013..
5 μέρες άδεια...
Μετά από πολλούς μήνες χωρίς ούτε ένα ρεπό (δεν προβλέπονται στην κλινική μας)...
Μετά από κάποιες δύσκολες εφημερίες...
Ανέλπιστο δώρο!
Που σίγουρα δεν θα έπρεπε να μείνει ανεκμετάλλευτο.

Η αλήθεια είναι πως τον τελευταίο καιρό με τα νέα εργασιακά δεδομένα τα'χα δει όλα. Αιτία η πληθώρα των περιστατικών (που λόγω κρίσης κατακλύζουν πλέον τα δημόσια νοσοκομεία), η σοβαρότητα τους (καθότι Πανεπιστημιακό -και από τα καλύτερα στην Ευρώπη στην Οφθαλμολογία, να παινέψουμε και τα γένια μας- αντιμετωπίζουμε αρκετά δύσκολες καταστάσεις) και το το γεγονός πως τα 2+ τελευταία χρόνια ήμουν άνεργος και μπορούσα να κάνω σχεδόν ό,τι ήθελα (βασικά ό,τι μου επέτρεπε η -άδεια- τσέπη μου) και όποτε το ήθελα.

Ιδιαίτερα αυτό το τελευταίο... Χρόνος... Ελεύθερος χρόνος... Αυτό που μου έλειπε περισσότερο απ'όλα.

Το είχα πει πολλές φορές στους φίλους μου που με ρώταγαν γιατί δεν έβαζα κ#λο μέσα και δραπέτευα με την πρώτη ευκαιρία ότι θα ερχόταν ο καιρός που το μεγαλύτερο πρόβλημά μου θα ήταν ο ελεύθερος χρόνος. Αυτή η εποχή έχει έρθει λοιπόν. Έτσι οι παραπάνω 5 μέρες για άδεια Πάσχα που αποφασίστηκαν λίγα 24ωρα πριν ήταν απ'τα πιο χαρμόσυνα πράγματα που άκουσα!

Προτεινόμενο soundtrack: